تنظیم و تدویر مراسم یادبود از هفتاد و ششمین سالروز ختم جنگ جهانی دوم در سفارت فرانسه مقیم کابل – (۸ می ۲۰۲۱ میلادی / ۱۸ ثور ۱۴۰۰ هجری شمسی)

با گرامیداشت از فتح و ظفر بر نظام نازی و ختم جنگ جهانی دوم در ماه می سال ۱۹۴۵ میلادی (ماه ثور سال ۱۳۲۴ هجری شمسی) در قارهء اروپا، به خاطرات و کارنامه های جمیع شخصیت ها اعم از زنان و مردان دلیری که در راه آزادی و صلح رزمیدند و جانباختند، ادأی تحیت و حرمت می نماییم.

متن بیانیهء مورخ ۸ می سال ۲۰۲۱ میلادی (۱۸ ثور سال ۱۴۰۰ هجری شمسی) آقای داوید مارتینون، سفیر کبیر جمهوری فرانسه مقیم جمهوری اسلامی افغانستان :

امروز، جمهوری فرانسه از هفتاد و ششمین سالروز فتح ۸ می سال ۱۹۴۵ میلادی (۱۸ ثور سال ۱۳۲۴ هجری شمسی) که منتج به اختتام جنگ جهانی دوم در قارهء مان گردید، گرامیداشت بعمل می آورد. ولی، نبرد در اقیانوس آرام ادامه داشت.

بتاریخ ۸ می سال ۱۹۴۵ میلادی (۱۸ ثور سال ۱۳۲۴ هجری شمسی)، آلمان هیتلری بدون قید و شرط تسلیم شد ؛ فتح و نصرت کاملی بود، و اما بالخص لحظات ترازنامه ها غم انگیز و ارقام وحشتناک بود. حدوداً ۵۰ میلیون قربانی نظامی و ملکی ؛ ۱۰ میلیون تن دیگر در کشتارگاه ها و اردوگاه های کار شاقه و اجباری جانباختند، و واقعیت مخوف و مهول این اردوگاه ها به جهانیان آشکار گردیده، تبیین یافت.

فرانسهء اشغال شده، جریحه دار و منهوب، شاهد حبس، زجر و عذاب و قتل فرزندان اش بود. معذلک، فتح و ظفر کابوس اش را محو می کرد. نیل به پیروزی این سرزمینی پابند و وفادار به سنت و رسوم معهود اش مبنی بر نجات و انقاذ آزادی و حفظ شرافت و کرامت انسانی را مجدداً در قطار قدرت های مهین قرار داد.

با کارروایی خاطف و موفقانهء فرقه ۲ زرهی تحت فرماندهی جنرال فیلیپ لوکلِرک، این امر مظهر فتح مقاومت و نیروهای فرانسوی آزاد نیز بود. نیروهای مزبور پاریس، پایتخت را آزاد نمودند، و متعاقباً سوگند مورخ ۲ مارچ سال ۱۹۴۱ میلادی (۱۲ حوت سال ۱۳۱۹ هجری شمسی) کووفرا را قبل از اتمام حماسهء رزمی شان در بِرچتسگادِن، با اهتزاز درآوردن بیرق فرانسه بر فراز کلیسای ستراسبورگ بجا آوردند. همین جوانان سلحشور و مبارز بودند که شکست و مطاوعت را نپذیرفتند، و نوکری و خدمتگزاری را در قبال تحقق اهداف شوم قوه اشغالگر نیز رد نمودند.

اینها همگان زمینهء تمکین فرانسه را در میز فاتحین فراهم نمودند. امروز، ما به هوبِر ژرمِن، هنوز در قید حیات، و آخرین همراه در جمع حواریون آزادی، و همچنان به لِئون گوتیهِ، وی نیز در قید حیات، و آخرین تنی از جمع ۱۷۷ فرانسوی ای که در عملیات هبوط نظامی نورماندی دخیل و سهیم بود، می اندیشیم. ذوات فوق الذکر در امر شهادت دهی به قهرمانی و ایثار همرزمان شان ادامه می دهند.

بگذارید تا ما در این یوم بزرگداشت از هفتاد و ششمین سالیاد ختم جنگ جهانی دوم، به خاطرات و کارنامه های جمیع جانباختگان مان ادأی تحیت و تکریم نماییم : یعنی، به سربازان، خلبانان، ملاحان، مقاومتگران، ناقلین، اعدام شدگان، مقتولین، محبوسین، برای شجاعت، روحیهء ایثار، وظیفه شناسی و تعهد شان، و بخاطر اینکه ما امروز بتوانیم آزادانه و سرفراز زیست نماییم.

کلمات اندرهِ مالرو را بشنوییم که چنین می فرماید : "یک دنیای عاری از امید و ارتجاء، قابل استشمام نیست". فتح سال ۱۹۴۵ میلادی (سال ۱۳۲۴ هجری شمسی) پیروزی امید است، و اما طلیعهء بذل تلاش های جدید جمعی در راستای اعمار مجدد، صلح و اروپا نیز محسوب می گردد. - و حضور شما، عالیجناب سفیر اتحادیهء اروپا مقیم کابل، اندرِاس عزیز، گواه قدرت تشیید اروپا از هفت دهه بدینسو است. دیروز بسان امروز، ملت فرانسه و اروپا، سازگار و حامل امید و ارتجاء، در مقابل آروین ها، آزمون ها و بحران های عصر راسخ و متین ایستاده اند.

ما متحد و یکپارچه، در برابر مصلی های یادبود از پسران و دختران فرانسه مان که تعهد شان را به اخش و بهای جان شان پرداختند، غلبه بر نوائب و تصاریف الدهر و حصول مجدد آزادی را بیآد بیآوریم. این قربانی ها، علی الخصوص در سرزمین افغانستان گویا و ساطع بوده، کشوری که از دیر زمانی متمنی صلح و آزادی است. اروپا با عون و مدد متحدین اش، با دلیری و جسارت دولتمردان اش و با توانمندی و ظرفیت مردمان اش در امر نهوض و جهش به پیش، بازسازی گردید. زمان مطلوب و فرزام، و یوم موعود افغانستان درعرصه فرا خواهد رسید.

در این یوم تحزن و تبرم، می خواهم سخنانم را با تذکار ادأی احترام حسینی که فقید جنرال دو گول به پاس جانفشانی و ایثار تعداد غفیری مردان و زنان آزادیخواه، ضمن این مرثیه ایراد نمود، خلاصه نمایم : "شما در آخرین رمق زندگی گفتید : "زنده باد فرانسه" ! در صلح و آرامش بخسبید، فرانسه زنده خواهد بود، زیرا شما دانستید چگونه برای فرانسه بمیرید".

در اینجا همانا در فرانسه و آنهم در مقابل مصلی های بزرگداشت از جانفشانی ها و قربانی های تعداد نهمار فرزندان مان، اسامی که در جلو مان قرار دارد، بیانگر ثمن و بهای خونین این آزادی است.

زنده باد جمهوریت ! زنده باد فرانسه !